چرا به حضرت موسی بن جعفر(ع) باب الحوائج می‌گویند؟ حجت الاسلام مرتضی ادیب یزدی سخنران و کارشناس مذهبی و امور دینی همزمان با ولادت امام موسی بن جعفر(ع) درخصوص ویژگی های بارز این امام رئوف(ع) گفت: وجود مبارک امام کاظم(ع)، هفتمین خورشید تابناک امامت در بیستم ذی الحجه در خانه پدری که خود اولین معلم مکتب شیعه بود، متولد شد. از جمله ویژگی های مهم میلاد حضرت موسی ابن جعفر(ع) ، بشارت پیامبر اکرم(ص) درباره ولادت ایشان است. البته وجود نازنین حضرت رسول الله (ص) نوید میلاد ائمه معصوم(ع) را با لقب مشهورشان داده اند. این کارشناس مذهبی با بیان اینکه بردباری امام (ع) باعث شد تا رنج و مشقت 14 سال اسارت در زندان هارون الرشید را تحمل کنند، درباره زهد و تقوای زبانزد هفتمین امام شیعیان اظهار کرد: ما پس از امام سجاد (ع، بی سابقه ترین و عجیب ترین حال و هوای معنوی را در سجده و عبادت های امام کاظم (ع) داریم، تا جایی که حتی غیر شیعیان و دیگر مردم آن زمان، افتخار این را داشتند که خاک پای حضرت (ع) را توتیای چشم خود کنند. وی در ادامه به لقب باب الحوائج امام بزرگوار (ع) اشاره کرد: در منزلی که حضرت (ع) در شهر مدینه زندگی می کردند، دو درب برای ورود و خروج داشت، که درب پشتی مخصوص امور مردمی بود و در روز افراد بسیاری از آن درب رفت و آمد می کردند و حوائج خود را با حضرت موسی بن جعفر (ع) بیان می کردند، از این روی آن درب به باب الحوائج مشهور شود و خود امام (ع) مانند دیگر ائمه معصوم (ع) به باب الحوائج معروف شدند. حجت الاسلام ادیب یزدی در پایان با اشاره به فضائل اخلاقی امام کاظم (ع) روایتی از این حضرت (ع)، بیان کرد: در یکی از روایت ها، امام کاظم (ع) می فرمایند:«زمانی خداوند برای نازل کردن عذاب، از من خواست بین خودم و شیعیانم یک گروه را انتخاب کنم، و من نازل شدن عذاب را بر خودم ترجیح دادم.» این روایت امام (ع) نشان از کوتاهی حاکم و مردم آن زمان دارد، که حضرت موسی بن جعفر (ع) در پی عدالت طلبی و عدل خواهی بودند و با رفتار خلفای جور آن زمان یکی نبود.