تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پس از انتخابات سراسری (1358 ش) قانون اساسی جمهوری اسلامی که مبین بنیادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران بود، بر اساس اصول اسلامی، به وجود آمد. این مجلس با عضویت تعداد زیادی از اسلام‌شناسان و فقهای بزرگ و با کوشش‌های مستمر و شبانه‌روزی شهیدان گرانقدری همچون آیت‌اللّه بهشتی و شهدای محراب و تاکید امام خمینی (ره) مبنی بر اینکه قوانین مصوبه در آن مجلس «باید صددرصد اسلامی باشد» در مدتی کمتر از چهار ماه توانست قانون اساسی را تنظیم نماید. پس از آن، قانون اساسی، جهت همه‌پرسی به ملت ارایه شد و طی روزهای دهم و یازدهم آذر 1358، انتخابات صورت گرفت. ملت مسلمان ایران با دادن 99/5 درصد رأی موافق خود، قانون اساسی جمهوری اسلامی را مورد تصویب نهایی قرار دادند و پس از آن، حضرت امام، حاشیه قانون اساسی را جهت اجرا، تنفیذ کردند. قانون اساسی که جهت‌گیری اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران را بر مبنای تعالیم و ارزش‌های اسلام، عدالت اجتماعی و رعایت حقوق انسان‌ها تعیین کرده است، دارای 12 فصل و 175 اصل بود که پس از بازنگری آن در سال 1368 به 14 فصل و 177 اصل افزایش یافت.