هنر اول: موسیقی، هنر دوم: رقص، هنر سوم: نقاشی، هنر چهارم: تجسمی، هنر پنجم: ادبیات، هنر ششم: تئاتر و اما هنر هفتم: سینما است که مادر تمام هنرهاست. سینما در اصل واژه ای یونانی به معنای حرکت است، اما در اصطلاح سینما هنر و فنی است که توسط یک سری تصاویر متحرک، پیامی را به مخاطب خود یا به تماشاگر خود منتقل می کند. سینما تنها هنری است که نه تنها شش هنر دیگر را در بر دارد و به نوعی به خدمت خودش گرفته است، بلکه به گونه ای در اعتلای آنها نیز نقش به سزایی دارد. علاوه بر این سینما صنعت، فن و تکنیک را نیز به خدمت گرفته است و در متن خود دارد. "سینما با ما، همه ارتش های دنیا بر علیه ما، سرانجام پیروز خواهیم شد". این جمله ایست که توسط "لنین" پایه گذار و سر دمدار نظام کمونیست شوروی درباره سینما بیان شد. همین یک جمله بود که توانست اهمیت و قدرت سینما را به خوبی نشان دهد. زیرا سینما وسیله خوبی برای تبلیغ و ارئه دیدگاه ها و اندیشه های سیاسی و اجتماعی و حتی اقتصادی است. سینما بزرگترین ابزار و جذاب ترین وسیله یا Multimedia ایست که بزرگترین کارش ایجاد احساسات عمیق انسانی از قبیل عشق، محبت، ترس و نفرت است و در خلق رویا، خلق ماجرا و خلق شخصیت های دوست داشتنی، نفرت انگیز و ترحم انگیز سبقه طولانی ای دارد. هرچه در مورد سینما نوشته شود، باز هم جملات در بیان وصف آن کم هستند و تنها تجربه است که حس شیرین آن را به هنرمند القا می کند. با این وجود مواردی هستند که نه تنها در سینما بلکه برای تمامی رشته های هنری یکسان اند و می توان گفت که با دانستن آنها و بکار گیری آنها در آثار خود می توان اثری منحصر به فرد از خود به یادگار گذاشت. 1- تخیل به عنوان یک رکن اصلی و اساسی نقش پر رنگی را ایفا میکند. هرچه هنرمند حس تخیل بهتری داشته باشد، آثارش در بین سایر هنرمندان برجسته تر می شود. 2- احساس و عواطف هنرمند نیز در نوع دیدگاهش بر ساخت و تولید یک اثر هنری دخالت زیادی دارد. احساسات هنر مند بر جنبه های فکری وی و بر طرح و ایده وی تأثیر فراوان دارد.