شهادت، عشق است فرزند غایبش را سر سلامت بگویید و باران اشکتان را در بی ‏شکیبی انتظار، بهانه سازید . .

گوشه ای از زندگی امام حسن عسگری (ع)
یازدهمین پیشوای متقیان، امام حسن عسگری علیه السلام در سال ۲۳۲ ه.ق چشم به جهان گشود.
پدرش امام دهم، حضرت هادی علیه السلام و مادرش بانویی پارسا و شایسته به نام حدیثه است از آن جایی که امام حسن علیه السلام به دستور خلیفه عباسی در سامرا در محله عسکر سکونت اجباری داشتند «عسکری» نامیده می شود.
از مشهورترین القاب ایشان، نقی و زکی و کنیه اش ابومحمد است.
مدت امامتش ۶ سال و عمر شریفش ۲۸ سال بود و در سال ۲۶۰ ه.ق به شهادت رسید و در خانه خود در شهر سامرا کنار مرقد پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد.
مختصری درباره حضرت ولی عصر(عج)
زمانی که امام حسن عسکری به شهادت رسیدند، حضرت مهدی(عج) پنج ساله بود و بر پیکر این امام بزرگوار نماز خواند.
یگانه منجی عالم بشریت پس از تولد حدود پنج سال تحت سرپرستی پدر بزرگوارشان به صورت نیمه مخفی زندگی کرد. یکی از کارهای بسیار مهمی که امام حسن عسگری(ع) در این دوره انجام داد معرفی امام مهدی(عج) به بزرگان شیعه بود تا در آینده در مسئله امامت دچار اختلاف نشوند.
غیبت صغری پس از شهادت حضرت امام حسن عسکری(ع) در سال ۲۶۰ آغاز شد و تا سال ۳۲۹ ادامه پیدا کرد. در این دوره حضرت مهدی(عج) از طریق چهار نائب به اداره امور مردم می‌پرداختند.
دوره غیبت کبری از سال ۳۲۹ هجری قمری شروع شد و تا زمانی که خداوند مصلحت بدانند ادامه خواهد داشت.
گفتنی است: پس از ظهور، امام زمان(عج) بر اساس احکام اسلام، حکومت واحد جهانی تشکیل خواهند داد که در سایه آن سرتاسر عالم پر از عدل و داد خواهد شد