میلاد امام علی(ع) آغازگر اشاعه عدالت و مردانگی و معرف والاترین الگوی شهامت و دیانت، بر عاشقانش مبارک باد . .

۱. توبه بعد از گناه

الإمام علیّ(ع) : إن قارفت سیّئةً فعجّل محوها بالتّوبة.

امام على(ع): اگر به گناهى آلوده شدى، بى درنگ آن را به توبه بشوى.

تحف العقول: ص ۸۱، حکمت نامه جوان، ص: ۱۴۶

۲. اشتغال به عیب خود

الإمام علیّ(ع) : من أبصر عیب نفسه شغل عن عیب غیره.

امام على(ع): هر که عیب خود را ببیند، از پرداختن به عیب دیگران، باز مى ماند.

تحف العقول: ۸۸، میزان الحکمه، ج‌۸، ص: ۳۲۲.

۳. ناامید نکردن گناهکار

الإمام علیّ(ع) : لاتؤیس مذنباً، فکم من عاکفٍ على ذنبه ختم له بخیرٍ.

امام على(ع): هیچ گنهکارى را ناامید مکن. چه بسیار گناه آلوده اى که عاقبتى نیکو یافته است.

بحار الأنوار: ۷۷/ ۲۳۹/ ۱، میزان الحکمه، ج‌۹، ص: ۵۷۵.

۴. پرهیز از نیرنگ

الإمام علیّ(ع) : إیّاک والخدیعة فإنّها من خلق اللّئام.

امام على(ع): از نیرنگ بپرهیز، که خوى فرومایگان است.

تحف العقول: ص ۹۸.

۵. عزت مؤمن در گرو...

الإمام علیّ(ع) : عزّ المؤمن غناه عن النّاس.

امام على(ع): عزّت مؤمن، بى نیازى او از مردم است.

تحف العقول: ص ۸۸، دانش نامه امام حسین(ع) بر پایه قرآن و حدیث، ج‌۲، ص: ۴۰۸

۶. میانه روی اقتصادی

الإمام علیّ(ع) : ما عال امرؤٌ اقتصد.

امام على(ع): مرد میانه رو، درویش نشود.

الخصال: ۶۲۰/ ۱۰، میزان الحکمه، ج‌۸، ص: ۳۴۷.

۷. جلب روزی با صدقه

الإمام علیّ(ع) : استنزلوا الرّزق بالصّدقة.

امام على(ع): روزى را با صدقه دادن، درخواست کنید.

نهج البلاغة: الحکمة ۱۳۷، میزان الحکمه، ج‌۴، ص: ۴۴۳.

۸. اندازه نگه داشتن در دوستی و دشمنی

الإمام علیّ(ع) : أحبب حبیبک هوناً ما عسى أن یعصیک یوماً ما و أبغض بغیضک هوناً ماعسى أن یکون حبیبک یوماً ما.

امام على(ع): دوستت را چندان به اندازه دوست بدار که بسا روزى دشمنت شود، و دشمنت را چنان به قاعده دشمن دار که بسا روزى دوستت شود.

نهج البلاغة: الحکمة ۲۶۸، دانش نامه امیرالمومنین(ع)، ج‌۴، ص: ۳۷۸.

۹. پند گرفتن از سرگذشت دیگران

الإمام علیّ(ع) : السّعید من وعظ بغیره.

امام على(ع): نیک بخت آن کس است که از سرگذشت دیگرى پند آموزد.

الخصال: ۶۲۱/ ۱۰، میزان الحکمه، ج‌۵، ص: ۲۹۷.

۱۰. دوری از معرض تهمت

الإمام علیّ(ع) : من عرّض نفسه للتّهمة فلایلومنّ من أساء به الظّنّ.

امام على(ع): کسى که خود را در معرض تهمت قرار دهد، نباید بدگمان به خویش را سرزنش کند.

کنز الفوائد: ۲/ ۱۸۲، میزان الحکمه، ج‌۶، ص: ۵۷۲

پدران  اسوه‌های ایثار و نمونه‌های برتر استقامت و فداکاری و الگوی معنویت و صداقت هستند که برای حانواده خود جانشان را هم  نثار مکنند،به امید

سربلنذی و سلامتی تمام پدران عزیز